به یاد همولایتی های عزیزم که در پاکستان به خون خویش آرمیدند
نوشته زیر تکه ای از یادداشت های من است که در زمان دانشجویی برداشته بودم که متاسفانه یادداشت های مربوط به هند و پاکستان از 2015 به بعد متوقف شده است گرچه منابع شان ذخیره شده اند. پ
متن زیر در سال 2003 نوشته شده است (بجز دو سه کلمه آخر)، در فضای سیاسی متفاوت که شور و عشق به آزادی و امید به دموکراسی در میان افغانستانی ها موج می زد. جو آن قدر رادیکالیزه بود که صحبت با لحن بی طرفانه تقریبا بی شرفانه پنداشته می شد، چون همه چیز مطلق بودند. امریکا نه شیطان که فرشته بود و این برداشت در میان هزاره های تحصیلکرده برگشته از ایران بیشتر به چشم می خورد. پ
نوشتن همیشه سخت است مخصوصا اگر بخواهی جدی تر باشد. نوشتن در فیسبوک برایم دیگر جذابیت ندارد نمی دانم چرا. از سال 2003 در سایت سلام می نوشتم ولی از 2012 به بعد نتوانستم ادامه دهم. گاهی دلم می شود دوباره به این جا برگردم. پ
در باره ماه در فرهنگ های مختلف، فسانه ها و قرائت های گوناگونی وجود دارند. در ادبیات فارسی و عربی، عبارات ماه چهارده، ماه شب چهارده، بدر، قرص ماه، بدر منیر، قمر و بدر تام به صورت گسترده به کار رفته اند. گروه های مختلف از عاشقان و شاعران گرفته تا مذهبی ها محبوبه/محبوب و مراد خود را به ماه شب چهارده تشبیه کرده اند. همین عنوان "ماه چارده و در هنگامه شام" از یک آهنگ وطنی گرفته شده است. پ
 | Today | 41 |
 | Yesterday | 64 |
 | This_Week | 250 |
 | This_Month | 229 |
 | All_Days | 36022 |